Płk br. panc. Felicjan Madeyski
Syn Adama i Ludmiły z Kamieńskich, ur. 13.3.1890 r. w Tołszczowie, pow. lwowski. Ukończył gimnazjum i zdał maturę w Samborze, po czym rozpoczął studia w Akademii Eksportowej w Wiedniu, przerwane wybuchem I wojny światowej. W l. 1914-1918 pełnił służbę w armii austriackiej. Ukończył szkołę wojskową i awansował do stopnia ppor. Następnie w składzie 55 pp jako dowódca plutonu i kompanii walczył na froncie rosyjskim, włoskim i rumuńskim (odznaczony Krzyżem Żelaznym). 15.11.1918 r. wstąpił do WP i otrzymał przydział na stanowisko dowódcy oddziału karabinów maszynowych pociągu pancernego “Odsiecz”. Przeniesiony do załogi pociągu pancernego “Pepetrójka”, uczestniczył w obronie Lwowa. Awansowany do stopnia kpt., został dowódcą tego pociągu (przemianowanego na “Podpułkownik Lis-Kula”) i brał udział w wojnie bolszewickiej.
“W lipcu 1920 r. krył odwrót naszych wojsk od Połocka przez Mołodeczno, Lidę, Wołkowysk, Białystok i Małkinię. Sprawnością w prowadzeniu pociągu i osobistą odwagą, przez częste wypady w głąb nieprzyjaciela i ustawiczną walkę z bolszewikami, niejednokrotnie wstrzymywał nieprzyjaciela i ułatwiał wycofanie naszych wojsk. 16 lipca 1920 r. wypadł bez rozkazu z pociągiem pancernym ze stacji Gawie w stronę Mołodeczna, przejechał przez linię nieprzyjaciela i pod wsią Berezowicą rozbił brygadę bolszewicką zadając jej duże straty. Przebiwszy się z powrotem do stacji Gawie, krył odwrót 11 DP.
Za te czyny odznaczony został Orderem VM 5 kl. nr 5010.” [1]
Po zakończeniu wojny pełnił służbę kolejno jako dowódca 10, 1 i 5 dyonu samochodowego. Od 1928 r. był szefem broni pancernej w Ministerstwie Spraw Wojskowych, a następnie w stopniu ppłk. dowodził piątym batalionem czołgów. Począwszy od 1934 r. pełnił funkcję Komendanta Miasta Krakowa.
Był Kawalerem Orderu Virtuti Militari V klasy. Odznaczony został również Krzyżem Walecznych oraz medalami 1918-1921 i Dziesięciolecia Niepodległości oraz Krzyżem Żelaznym podczas I wojny światowej.
W czasie działań wojennych we wrześniu 1939 r. w trakcie wycofywania się na południowy wschód dostał się do niewoli sowieckiej 17 września 1939 r. w Złoczowie. Więziony w Szepietówce i Starobielsku, zamordowany w kwietniu 1940 r. w Charkowie. W 2007 r. awansowany pośmiertnie do stopnia pułkownika.
* Informacje na podstawie wspomnień syna i następujących źródeł:
[1] Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman i Zdzisław Sawicki, “KAWALEROWIE ORDERU VIRTUTI MILITARI w mogiłach katyńskich”, KAPITUŁA ORDERU WOJENNEGO VIRTUTI MILITARI, Warszawa 2000. Wydanie I.
[2] http://www.katyn-pamietam.pl/hero/201.html
[3] http://www.katedrapolowa.pl
[4] http://www.radaopwim.gov.pl
[5] http://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/12882
[6] Narodowe Archiwum Cyfrowe http://www.audiovis.nac.gov.pl
[7] Zdjęcia z domowego archiwum
[8] http://www.muzeumkatynskie.pl/pl/54635/11387/fotografia_felicjan_madeyski_poraj_w_mundurze_oficerskim_mk_1413_ik.html